เมื่อวันที่ 8 มีนาคม 2566 เดนมาร์กได้เปิดตัวโครงการ Greensand หรือ สุสานคาร์บอน (CO2 graveyard) 

ซึ่งเป็นโครงการกักเก็บก๊าซ CO2 ไว้ในบ่อขุดน้ำมันเก่าใต้พื้นทะเลเหนือ ณ เมืองเอสบีเยร์ (Esjberg) อยู่ทางตะวันตกของคาบสมุทรจัตแลนด์ โดยโครงการนี้ได้ดำเนินการร่วมกับ Ineos บริษัทด้านเคมีของอังกฤษ และ Wintershall Dea บริษัทน้ำมันของเยอรมนี

 

โครงการ Greensand จะสามารถนำก๊าซ CO2 กลับลงสู่ใต้ดินเพื่อประโยชน์ของสภาพอากาศต่อเดนมาร์ก EU และโลก 

โดยการที่คาร์บอนจะถูกฉีดเข้าไปในสุสานและก๊าซจะถูกจัดเก็บในรูปของเหลวจากโรงงานของบริษัท Ineos ในเบลเยียม และมีแผนจะกระจายไปสู่เดนมาร์กและประเทศอื่น ๆ ในยุโรปในภายหลัง หลังจากขั้นตอนนำร่องแล้วคาดว่า ก๊าซเรือนกระจกปริมาณ 1.5 ล้านตันจะถูกกักเก็บอยู่ใต้ก้นทะเลในแต่ละปี และโครงการฯ ตั้งเป้าจะขยายการกักเก็บก๊าซ CO2 ที่ถูกปล่อยมาจากทั่วยุโรปให้ได้ถึง 8 ล้านตัน/ปี ภายในปี 2573

 

ทั้งนี้ เมื่อเดือนกันยายน 2565 เดนมาร์กและเบลเยียมได้จัดทำ MOU เกี่ยวกับการขนส่งก๊าซ CO2 ข้ามพรมแดนเพื่อการกักเก็บใต้ดินอย่างถาวร (MOU on Cross Border Transportation of CO2 with the purpose of permanent geological storage) โดยก๊าซ CO2 จะถูกทำให้เป็นของเหลวในเบลเยียม จากนั้นจะถูกขนส่งมาทางเรือในภาชนะพิเศษไปยังแท่นเก็บ และหลังจากนั้นจะถูกฉีดลงสู่อ่างเก็บในระดับความลึก 1.8 กิโลเมตร ใต้พื้นทะเลนอกชายฝั่งเดนมาร์ก

 

อย่างไรก็ดี โครงการ Greensand หรือ สุสานคาร์บอนนี้ ยังมีข้อถกเถียงจากนักวิชาการด้านสิ่งแวดล้อมในเรื่องของความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจและความเสี่ยงจากการรั่วไหลของคาร์บอน อีกทั้งนางสาว Helene Hagel หัวหน้าฝ่าย climate and environmental policy ของ Greenpeace Denmark มองว่า โครงการดังกล่าวไม่ได้เป็นการแก้ไขปัญหาที่ต้นเหตุ เนื่องจากพฤติกรรมที่ก่อให้เกิดก๊าซ CO2 ยังคงมีอยู่ หนำซ้ำยังเป็นการยืดอายุโครงสร้างที่อาจเป็นอันตราย 

 

หากเดนมาร์กต้องการลดการปล่อยมลพิษอย่างแท้จริง ควรลดก๊าซ CO2 ในภาคส่วนที่ปล่อยก๊าซจำนวนมาก อาทิ เกษตรกรรมและการขนส่ง เป็นต้น (ข้อมูล: สถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงโคเปนเฮเกน)

 

ที่มา globthailand

วันที่ 20 มกราคม 2566