IMF วิเคราะห์เศรษฐกิจไทยปี 2567 ฟื้นตัวช้า ตามหลังเพื่อนบ้าน เสี่ยงติดหล่มระยะยาว เเนะรัฐบาลคุมเข้มรายจ่ายการคลัง เน้นเพิ่มผลิตภาพมากกว่าการแจกเงิน ลดดอกเบี้ยปลุกเศรษฐกิจ หนี้ครัวเรือนต้องแก้ด่วน

 

กองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) เปิดเผยผลการประเมินเศรษฐกิจไทยปี 2567 เมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2568 โดยระบุว่า เศรษฐกิจไทยในปี 2567 ฟื้นตัวอย่างค่อยเป็นค่อยไป แต่ช้ากว่าประเทศเพื่อนบ้าน 

 

ในปี 2566 เศรษฐกิจไทยขยายตัวเพียง 1.9% และในช่วงสามไตรมาสแรกของปี 2567 โตที่ 2.3% ได้แรงหนุนจากการบริโภคภาคเอกชนและการฟื้นตัวของการท่องเที่ยว อย่างไรก็ตาม อัตราเงินเฟ้อเฉลี่ยอยู่ที่ 0.4% ซึ่งต่ำกว่ากรอบเป้าหมายของธนาคารแห่งประเทศไทยที่ 1-3%

 

ปัจจัยที่กดดันเงินเฟ้อให้ต่ำมาจากทั้งในและต่างประเทศ เช่น ราคาพลังงานและอาหารที่ลดลง มาตรการอุดหนุนด้านพลังงาน และการควบคุมราคาในประเทศ 

 

ดุลบัญชีเดินสะพัดดีขึ้น แต่การฟื้นตัวยังช้า :

 

ดุลบัญชีเดินสะพัดในปี 2566 อยู่ที่ 1.4% ของ GDP จาก -3.5% ของ GDP ในปี 2565 และยังคงมีการเกินดุลในระดับปานกลางจนถึงเดือนพฤศจิกายน 2567 โดยได้รับการสนับสนุนจากการฟื้นตัวอย่างต่อเนื่องในภาคการท่องเที่ยวและการส่งออกที่สูงขึ้น

 

IMF คาดว่าเศรษฐกิจไทยปี 2567 จะขยายตัว 2.7% และ 2.9% ในปี 2568 โดยมีพื้นฐานจากนโยบายการคลังแบบขยายตัวที่คาดการณ์ภายใต้งบประมาณปี 2568 ซึ่งรวมถึงเงินโอนเพิ่มเติม 1.0% ของ GDP และการฟื้นตัวของการลงทุนภาครัฐ 

 

ภาคส่วนที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวคาดว่า จะยังคงสนับสนุนการเติบโต รวมถึงการบริโภคภาคเอกชนที่จะได้รับแรงหนุนเพิ่มเติมจากการโอนเงินของรัฐบาล โดยคาดว่า เงินเฟ้อจะเพิ่มขึ้นแต่ยังคงอยู่ในครึ่งล่างของช่วงเป้าหมายในปี 2568 

 

ดุลบัญชีเดินสะพัดคาดว่า จะปรับตัวดีขึ้นในปี 2567 และ 2568 โดยได้แรงขับเคลื่อนจากการฟื้นตัวอย่างต่อเนื่องของจำนวนนักท่องเที่ยว

 

ความเสี่ยงทางเศรษฐกิจยังอยู่ในระดับสูง :

 

IMF เตือนว่าเศรษฐกิจไทยเผชิญความเสี่ยงด้านลบจากหลายปัจจัย ปัจจัยภายนอก เช่น ความตึงเครียดทางการค้าโลก อัตราดอกเบี้ยที่สูงขึ้น และความผันผวนของราคาสินค้าโภคภัณฑ์ อาจส่งผลกระทบต่อการส่งออกและการลงทุน

 

ปัจจัยภายใน หนี้ภาคเอกชนที่สูงอาจกดดันระบบการเงิน ความไม่แน่นอนทางการเมืองอาจกระทบความเชื่อมั่นของนักลงทุน IMF มองว่า การฟื้นตัวทางเศรษฐกิจของไทยยังคงดำเนินอยู่ แต่ค่อนข้างช้าและไม่สม่ำเสมอ กิจกรรมทางเศรษฐกิจขยายตัวเพียงเล็กน้อยในปี 2567 โดยขับเคลื่อนจากการบริโภคภาคเอกชนและการฟื้นตัวของกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว ในขณะที่การดำเนินการงบประมาณที่ล่าช้าทำให้อัตราการลงทุนภาครัฐช้าลง 

 

การฟื้นตัวช้าเมื่อเทียบกับประเทศในกลุ่มอาเซียน มีรากฐานมาจากจุดอ่อนเชิงโครงสร้างที่มีมายาวนานของไทย ขณะที่แรงกดดันจากภายนอกและภายในประเทศที่เกิดขึ้นใหม่ก็มีส่วนทำให้เงินเฟ้อชะลอตัว แนวโน้มยังคงมีความไม่แน่นอนสูงพร้อมความเสี่ยงด้านลบที่สำคัญ

 

IMF ชี้ว่า การฟื้นตัวที่ช้าของเศรษฐกิจไทยมีรากฐานมาจากจุดอ่อนเชิงโครงสร้างที่มีมายาวนาน ประกอบกับแรงกดดันจากปัจจัยภายนอกและภายในประเทศที่เกิดขึ้นใหม่ ซึ่งส่งผลให้อัตราเงินเฟ้ออยู่ในระดับต่ำ ทั้งนี้ แนวโน้มเศรษฐกิจยังคงมีความไม่แน่นอนสูงและมีความเสี่ยงด้านลบอย่างมีนัยสำคัญ

 

ข้อเสนอแนะจาก IMF :

 

IMF แนะนำให้รัฐบาลไทยปรับนโยบายการคลังให้สมดุล โดยลดการใช้จ่ายที่ไม่จำเป็น และนำงบประมาณไปลงทุนในโครงการที่ช่วยเพิ่มผลิตภาพทางเศรษฐกิจ ซึ่งจะช่วยให้เกิดการเติบโตอย่างครอบคลุมที่แข็งแกร่งขึ้นและช่วยลดอัตราส่วนหนี้สาธารณะต่อ GDP

 

สำหรับแผนในระยะถัดไป IMF แนะนำว่า เริ่มตั้งแต่ปีงบประมาณ 2569 ไทยจำเป็นต้องมีการรวบรวมการคลังในระยะกลางโดยอิงจากรายได้ เพื่อลดหนี้สาธารณะและฟื้นฟูกลไกป้องกันความเสี่ยงทางการคลัง (Fiscal Buffer)

 

นอกจากนี้ IMF ยังเน้นย้ำว่า กรอบการคลังของไทยสามารถเสริมสร้างความแข็งแกร่งได้มากขึ้น โดยต้องอาศัยการเสริมสร้างกฎการคลังให้แข็งแกร่งขึ้นเพื่อสนับสนุนการยึดเหนี่ยวหนี้ให้ดีขึ้น ด้วยการนำแนวทางกฎที่อิงจากความเสี่ยงมาใช้

 

แนะให้พิจารณาลดอัตราดอกเบี้ยเพิ่มเติม

นอกจากนี้ IMF เห็นด้วยกับการตัดสินใจลดอัตราดอกเบี้ยนโยบายของธนาคารแห่งประเทศไทย (ธปท.) ในเดือนตุลาคมที่ผ่านมา พร้อมเสนอแนะให้พิจารณาลดอัตราดอกเบี้ยเพิ่มเติมเพื่อสนับสนุนเงินเฟ้อและช่วยปรับปรุงความสามารถในการชำระหนี้ของผู้กู้ โดยมีความเสี่ยงจำกัดในการเพิ่มการก่อหนี้เพิ่มเติมท่ามกลางภาวะการปล่อยสินเชื่อที่เข้มงวด

 

IMF ยังเน้นย้ำถึงความสำคัญของการเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับกฎระเบียบทางการคลัง เพื่อรักษาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจในระยะยาว พร้อมแนะนำให้มีการเปิดเสรีระบบนิเวศอัตราแลกเปลี่ยนเพิ่มเติมและการทยอยยกเลิกมาตรการจัดการการไหลของเงินทุนที่เหลืออยู่จะช่วยเพิ่มความลึกของตลาดอัตราแลกเปลี่ยนและลดความจำเป็นในการใช้มาตรการแทรกแซงในระยะยาว

 

IMF ยังเน้นย้ำถึงความจำเป็นในการใช้ชุดมาตรการด้านความรอบคอบและกฎหมายอย่างครอบคลุมเพื่ออำนวยความสะดวกในการลดหนี้ภาคเอกชนอย่างเป็นระเบียบ โดยแสดงความยินดีกับมาตรการที่ไทยได้ดำเนินการไปแล้วเพื่อจัดการทั้งหนี้ครัวเรือนที่มีอยู่และการสร้างหนี้ใหม่ 

อย่างไรก็ตาม รายงานระบุว่า การดำเนินการปรับโครงสร้างหนี้ส่วนบุคคลพร้อมกันและเข้มแข็งผ่านกระบวนการล้มละลายที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นมีความสำคัญอย่างยิ่งในการลดหนี้ครัวเรือนที่มีอยู่

ด้านการค้าระหว่างประเทศ 

 

IMF ประเมินว่า ฐานะภายนอกของไทยในปี 2567 แข็งแกร่งขึ้นปานกลางกว่าที่ควรจะเป็นตามปัจจัยพื้นฐานและการตั้งค่านโยบายที่พึงประสงค์ จึงแนะนำให้ไทยดำเนินนโยบายที่มุ่งส่งเสริมการลงทุน เสริมสร้างเครือข่ายความปลอดภัยทางสังคม เปิดเสรีภาคบริการ และลดสิ่งจูงใจทางภาษีและเงินอุดหนุนที่บิดเบือนการแข่งขัน ซึ่งจะช่วยอำนวยความสะดวกในการปรับสมดุลภายนอก

 

ท้ายที่สุด IMF เน้นย้ำว่าไทยจำเป็นต้องมีการปฏิรูปโครงสร้างอย่างเด็ดขาดเพื่อเพิ่มผลิตภาพและความสามารถในการแข่งขัน โดยลำดับความสำคัญของการปฏิรูปควรรวมถึงการอำนวยความสะดวกด้านการแข่งขันและความเปิดกว้าง การยกระดับโครงสร้างพื้นฐานทางกายภาพและเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร (ICT) การยกระดับทักษะและการเพิ่มทักษะใหม่ของแรงงาน การเพิ่มความซับซ้อนของการส่งออกโดยใช้ประโยชน์จากการดิจิทัล และการเสริมสร้างธรรมาภิบาล

 

นอกจากนี้ การจัดหาพื้นฐานการคุ้มครองทางสังคมที่เพียงพอสำหรับครัวเรือนที่เปราะบางจะช่วยเพิ่มความยืดหยุ่นต่อแรงกระแทกและจัดการกับปัจจัยโครงสร้างของการสะสมหนี้ครัวเรือน ซึ่งเป็นปัญหาสำคัญของเศรษฐกิจไทยในปัจจุบัน

 

ที่มา ฐานเศรษฐกิจ

วันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2568